van dakpan
Toen de
dakpannen
dankzij de stempelpers verbeterd konden worden, was de
zijsluiting
de belangrijkste verbetering. Van opzij kwam immers het
vaakst regenwater naar binnen. Maar ook aan de
kop
en
voet
van de dakpan
viel winst te behalen door een betere aansluiting. De dakpankop werd aan de bovenkant van een
kopsluiting voorzien, de bovenliggende pan kon hier in vallen met zijn
voetsluiting,
die aan de onderkant van de pan zit.
Bij een dubbele of driedubbele kopsluiting zijn meer opstaande randen aangebracht.
De zo gevormde extra gleuven zijn
de
hulpkopsluitingen.
Hierin vallen de
deklijsten
van de voetsluiting.
In de praktijk wordt de term 'kopsluiting' ook als verzamelbegrip gebruikt voor alle
gleuven op de
kop van de ene pan, samen met alle hierin vallende deklijsten van de
voetsluiting van de bovenliggende pan.
Een nadeel van de zijsluiting is de mindere flexibiliteit in de breedte bij het leggen van
de
dakbedekking.
Voor de kopsluiting geldt dit iets minder: de afstand tussen de
panlatten
is toch al bepalend. Maar soms is ietwat speling toch wel handig, enkele soorten dakpannen
bieden hiervoor een oplossing.
Tekst: Jean Penders (01-2009). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
 dakpan.jpg)
